Jixwe di berê de rûyê we reş bû. Vê carê we tam rûyê xwe reş kir. Ji bo vê jî divê gelê Kurd rabe ser piyan û we li ber lêhiya xwe bixeniqîne

Ne niha, jixwe we ev yek ji zû ve heq kiriye, lê gelê Kurd dilê wan hindî paqij e li dijminê xwe jî tê rehmê. Xiyanet  çavkaniya hemû xirabî û pirsgirêkan e. Ger te xiyanet li hebûn û nirxên xwe kir, divê ti hêviya ku kesek were te xilas bike nebe. Ji ber ku  te çi kiribe te bixwe aniye serê xwe  û  bedelê wê jî divê tu bixwe bidî. Ne ku fatureya wê li ser gel were birîn. Lê dema ku em li vê rewşa xiyanetê dinêrin ne kesên ku xiyanet li nirx û hebûna gel kirine bedel û hesaban didin, em dibînin bedelê vê xiyanetê civak û jin didin. Ango jin û mirovên bêguneh dikevin ber xezeba xiyaneta serkirde û rêveberan.  Heta ku yekîtî di navbera gelê Kurd de  çênebe, wê her dem hinekê ku çep û rastê xwe ji hev nasnakin bixwazin lîstok û komployan li serê gelê xwe bigerînin. Xiyanet ne çarenûsa gelê Kurd e, divê mirov dersek wisa bide vê çarenûsê ku cîhan hemû li ber bikeve secdeyê. Jixwe em dibînin cihên ku bi berxwedanî û wêrekiya cangoriyên gelê Kurd ve hatine rizgarkirin û tên parastin bûne  modela gelên cîhanê ku xwe li ser wê mîrasê birêxistin dikin.  Ango em li kîjan welatî binêrin ger ku ew jî di rewşa Başûrê Kurdistanê de bin helbet yekîtî pêş nakeve û her roja ku biçe wê hê zêdetir lîstok û komplo li ser wan werin çêkirin û bêyî ku ew pê bihesin. Bedelê bawerî bi vîna xwe neanîn  ewqas giran e ku kesek nikare ji bin vê xiyanetê derkeve. Bawerî bi hêza xwe neanîn bi serê xwe xiyaneta herî mezin e. Ango ew nêzîkbûn dihêle ku hemû xirabî bi serê mirov were.

Kurdistan mozayîka bi hev re bûna gel û baweriyan e. Hêza ti rêxistin û desthilatê têrênake ku wan ji hev cuda bike an jî li gorî berjewendiyên xwe kiraseke din li wan bike. Jixwe van gelan  berî hezar salan biryara xwe dane ku wê li ser vê axê bi hev re jiyan bikin.  Gelê Kurd nemecbûre ku hisabê kêmanî û xiyaneta we bide. Divê demek berî demekê ev kesane bikevin ber lêpirsînê û gel hesabê xapandina xwe ji wan bixwaze. Lê ez wisa bawer dikim ku ji niha û şûn de wê hesab xwestina herî di cih de ew be ku, divê carek din gel vîna xwe nexe destê kesayet û rêveberên ew heq nekirine. Dersa herî baş ew e ku gel carek din van kesan di nav civata xwe de nehewînin.  Wan  û lîstokên wan bavêjin sergoya dîrokê.

Divê ji niha û pê ve gelê Kurd baweriya xwe bi gotinên serxwebûn û dewletbûnê neyine, ji ber ku wateya dewletbûnê bi xwe rastiya wê li ser înkara hebûn û nasnameya gel û netewek din e. Ango pirsgirêk ne dewleta gelê Kurd û ya geleke din e. Pirsgirêk ew e ku zihniyet û rihê dewletê bixwe înkar û îmha ye. Jixwe dijminê herî mezin ê gelan pergala dewletê ye. Dema dibêjin dewelet kuştin, îşkence, zorbatî, înkar, tecawiz, fesadî, qirkirin, bêkarî, bê vînbûna reng û  baweriyan dikeve bîra mirovan. Gotinên  serxwebûn û dewletbûnê hemû xapandinbûn  li ser vîna gel. Lîstok û komployek mezin di dewrê de heye. Dema ku rêveberiya herêma kurdistanê dest bi pêvajoya serxwebûnê kir  ger were bîra me tenê dewleta Îsraîl piştgirî dabû serxwebûna herêma kurdistan. Ji bo li himberî dijminê xwe çepereke din bigire. An jî deriyek din ji xwe re veke û gel û axa Kurdistanê  ji bo berjewendiyên xwe  bi kar bîne. Lê dema ku tang û topên Îran û Îraqê li ser erda Başûr re derbasî bajar û navçeyên wê Kerkûk, Mexmûr ûTuzxurmato dibûn wê demê li naverastê kesekê behsa piştgiriya dewleta Îsraîlê nedikir.  Hisab  û lîstokên wan pûçbûbûn .  Em hemû baş dizanin ku dijminê herî mezin ê gelê Kurd yek jî siyaset û polîtîkaya dewleta Îsraîlê ye. Dewleta îsraîl  ku herî zêde yekîtî û bi hev re bûna gelê Kurd xirab dike  ji ku re bû mitefîk û alîkarê serxwebûna gelê Kurd?  Siyaset û polîtîkaya wan kêlî bi kêlî înkara vîn û nirxên  gelê Kurd û Tevgera Azadiyê ye. Ji ber ku yê lîstok û kompiloyên wan pûç û xirab dikin Tevgera Azadiyê ye. ji bo wê jî Tevgera Azadiyê her dem li himberî xwe asteng dibînin.

Ger  gelê Kurd ji vê rewşa niha dersên baş derxisti be û naxwazin careke din rûberûyê van roj û êşan bên,  Em  ê careke din kesayet û hişmendiyên wek PDK’ê  û YNK’ê nêzîkî rêveberî û pêşengiya kurd nekin heta jiyan heye. Ji ber ku siyaset û polîtîkaya wî ya ji bo gelê Kurd û gelên cîran ji binî ve xelet û şaş e. Li ser vê mirov dikare vê yekê pir bi rehetî bêje ku ji bo mezinbûn û pêşxistina vîn û hebûna gelê Kurd kevirek tenê jî nedaniye ser hev. Ev yek herî zêde di vê pêvejoyê de rûyê rastî yê rêveberiya herêma Kurdistanê derxist holê. Ji ber ku kesayet û rêxistinên ku ked û zehmetiyan di ber hebûn û vîna gelê xwe de didin, xeletiyên wisa nakin û heta dawiyê têdikoşinê didin, heta canê xwe jî di ser de didin. Lê yê van qet ne li xema wan e jî. Ji ber bi rastî westandinek nîne, ji bo wê heta dawiyê bêxembûn heye. Kesayetên, bêxem kesayetên bê ked in.

Careke din eşkerebû ku tekane riya çareserî û altarnatîf felsefe û bîrdoziya Rêber Apo ye. Tevgera Azadiya gelê Kurd mirovahî li her çar aliyê Cîhanê parastiye û karîbûye bibe xwedî hêzek pêşeng û alîkar. Di dîroka xwe de tevger û bizava PKK’ê karibûye li ser vîna xwe pêşengtiya civaka xwe û mirovahiyê bike.  Bi pêşxistina vîna xwe  vîna hemû Cîhanê parast.  Ji ber ku hebûn û nirxa xwe ne li ser vîn û înkara hebûn û vîna kes û civakan pêkaniye. Ji ber ku pişta xwe daye nirx, hebûn û vîna xwe û wisa pêşeroja xwe avakiriye.  Di ronahiya têkoşîn û berxwedana Rêber Apo de, gelê Kurd û parazvanên heqîqetê  li hemû cîhanê îlhama têkoşînê belav kirine.  Ji bo ku êdî gelê Kurd û gelê cîran êşan nekişînin divê ji sedî sed li ser felsefe û bîrdoziya Rêber Apo bibin xeleka jiyanê ya yekbûnê.

Bihar Deniz

Navenda Lêkolînên Stratejîk a Kurdistanê

www.lekolin.com - www.lekolin.org - www.lekolin.net – www.lekolin.info -www.navendalekolin.com -http://kursam.org/index.html- http://kursam.net/index.html